Terapia pedagogiczna to zaplanowany, zindywidualizowany proces terapeutyczny, który jest tak ukierunkowany, aby systematycznie wspierać proces rozwoju nastolatka. Zakłada pracę nie tylko w obszarach edukacyjnych, ale i również wychowawczych w tym pracę nad modyfikacją zachowań

Metody terapii pedagogicznej o charakterze psychologiczno-pedagogicznym, profilaktycznym i medycznym mają na celu stworzenie dziecku możliwości wszechstronnego rozwoju, wygaszania negatywnych objawów zachowania, kształtowania prawidłowych nawyków i technik przyswajania wiedzy oraz zdolności praktycznego posługiwania się nabytymi umiejętnościami w życiu pozaszkolnym. Dlatego jest to praca nie tylko w obszarach edukacyjnych, ale i również wychowawczych, w tym praca nad modyfikacją zachowań dziecka.

Kompleksowa terapia pedagogiczna i rewalidacja (czyli wszechstronna rehabilitacja niepełnosprawności) oraz właściwa organizacja i wielowymiarowy plan terapii pedagogicznej mają na celu przede wszystkim stymulację ogólnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dziecka obciążonego deficytami i dysharmonią rozwojową. Cele szczegółowe terapii pedagogicznej uzależnione są od indywidualnych potrzeb.

Aby odpowiednio zaplanować proces terapeutyczny należy najpierw zrozumieć , co jest przyczyną niepowodzeń szkolnych lub trudności wychowawczych , w tym celu należy przeprowadzić rzetelną diagnozę biorąc pod uwagę również aspekt psychologiczny oraz środowiskowy.

Zajęcia z terapii pedagogicznej prowadzone są w formie indywidualnej, grupowej, we współpracy z rodzicami/opiekunami i zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka.

Jest ona skierowana do młodzieży:

• rozwijającej się nieharmonijnie,
• u której zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
• z trudnościami w zakresie koncentracji, uwagi i pamięci,
• z zaburzeniami o charakterze emocjonalnym,
• z niepełnosprawnością intelektualną,
• ze specyficznymi trudnościami w nauce,
• mających obniżony poziom umiejętności grafomotorycznych i manualnych,
• przejawiających trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej,
• z zaburzeniami komunikacji,
• ze specyficznymi zaburzeniami uczenia się (z problemami w czytaniu, pisaniu, liczeniu),
• z opóźnionym rozwojem psychoruchowym,
• z problemami dotyczącymi lateralizacji,